Radicaal en rebels
Mensen omschrijven mij vaak als verbindend en positief en dat ik een goede sfeer neerzet. Maar polderen… en compromissen… daar erger ik me soms dood aan. Waarom? Omdat een juist harde stellingname vaak heel duidelijk is en omdat het een lastig dillema uitplitst tot de kern. Rebellie en radicaliteit waardeer ik daarom dan ook erg. Natuurlijk, ik weet, we hebben genoeg slechte voorbeelden gezien in de geschiedenis van radicaliteit. Daar wil ik zeker niet naar terug.
Laten we focussen op de kracht van rebellie en radicaliteit.
Want in rebellie en radicaliteit zit vaak een sterke stellingname die ik waardeer. Scherp geformuleerd en soms tegen het zere been.
Waarom is dat beter dan een compromis?
Een compromis is een samenkomst van twee meningen, posities of stellingnames die naar elkaar toebewegen. Je komt tot een compromis door aan beide kanten de scherpe randjes eraf te halen. Van de vier punten die je had neem je genoegen met 2, of je zwakt je 4 punten allemaal iets af. De ‘tegenstander’ doet dat ook en zo kom je in het midden terecht.
Resultaat 4 punten, waar je het maar deels mee eens bent. Niet erg fijn voor jou.
En ook niet fijn voor de kwaliteit van besluiten, beleid en mensen. Want het midden dat gevonden wordt is wat beide partijen gemeenschappelijk hebben. Maar dat is vaak iets waar niemand het helemaal mee eens is, het voelt voor iedereen meer als verliezen dan winnen.
Dat komt omdat de 2 van de 4 punten waar je het meest om geeft niet gehonoreerd zijn. Waarom niet? Omdat die ‘too much’ en ‘een brug te ver’ waren voor de andere partij.
Maar daar gaat het mis!
Juist die scherpte maakt jouw punt sterk. Dat onderscheidt een visie van een paar losse argumenten.
Het scherpst van de snede, daarmee wordt iets moois gecreëerd. Dat heeft vernieuwing in zich.
Wat is er voor nodig om tot een win-win situatie te komen? Voor jou én je gespreksparner.
Twee dingen:
1. Je moet assertief zijn. Gericht op hetgene jij wilt bereiken, daar moet je voor gaan en dat moet je niet loslaten.
2. Heel goed luisteren naar de ander en samenwerken met die ander. Dat betekent dus niet direct tegemoetkomen aan de ander. Maar heel goed luisteren naar het sterke punt en de behoeften van diegene. En samen bekijken en bespreken waar jullie elkaar kunnen versterken: Samenwerken. Dat zorgt voor Win-Win.
Dus, pas op voor compromissen, maak je standpunt helder en leg vooral uit wat de kracht is van jouw scherpe punt. En zoek naar de kracht van de ander. Je wilt niet scherp zijn om te polariseren, maar je wilt scherp zijn omdat dat de inhoudelijke discussie verder brengt!
Zet hem op!